Holi Phagwa vieren op school. 

Voor ik begin aan mijn blogbericht wil ik even wat meer duiding geven bij het feest. Holi Phangwa is een hindoestaans feest dat jaarlijks gevierd wordt in maart. Het is eigenlijk een combinatie van een lentefeest, een feest van overwinning van het goede op het kwade en een nieuwjaarsfeest. Volgens de hindoekalender wordt dit feest gevierd op de dag na volle maan. Op de dag van de volle maan vindt er een verbranding plaats. Er gaan enkele rituelen vooraf, die je op onderstaand filmpje kan volgen. De stapel ziet er heel groot uit en bovenaan zie je een heks die verbrand moet worden.

De laatste schooldag voor de vakantie wordt hier heel kleurrijk gevierd. De kinderen hebben vakantie vanaf 22 maart. Het is inderdaad bijna één week vroeger dan ons, maar dit komt door het begin van het feest, Holi Phagwa.

Op maandagmorgen kwamen de kinderen in hun uniform naar school, maar in hun boekentas zaten huiskleren en Phagwapoeder. Alle kinderen hadden tussen 08u en 09u30 les. Wellicht zaten ze op hun schoolbanken af te tellen tot het 10 uur was. De juf had voor de korte les een klassengesprek rond Phagwa voorbereid. Op die manier wisten de kinderen waarom ze vroeger vakantie hadden. Bij de aankomst op school zagen we dat er enkele voorbereidingen aan de gang waren. Er kwamen een aantal dj’s langs met boxen en een grote installatie. Deze boxen moesten getest worden en dit gebeurde tijdens de lessen. Je kan al gaan raden dat de lessen snel verstoord waren en dat de kinderen begonnen te dansen.

Om 09u30 vulde ik, samen met de juf, potjes met eten. Het eten werd meegebracht door een aantal kinderen. Hun mama had het eten klaargemaakt. Andere kinderen hadden soft mee of hadden een bijdrage geleverd. Toen alle potjes gevuld waren, bediende ik de kinderen. Ze kregen stroop, een potje met eten en een dessertje. De stroop is hier een soort van grenadine die wij kennen. Er was ook cola, maar de juf wilde eerst samen de stroop opdrinken. Dit is natuurlijk veel gezonder. Het potje met eten was gevuld met kip, aardappelen in curry, komkommer en azijnsaus. Samen genoten we van de heerlijke maaltijd.

Na het eten barstte het feest los. De kinderen mochten eindelijk naar buiten om te genieten van een modeshow. Dit was echt prachtig om te zien, omdat alle kinderen heel mooi gekleed waren. Daarna leerden enkele kinderen van de leerschool een liedje en een dansje aan. Ik wachtte in spanning af wanneer het Phagwapoeder gegooid werd. Toen alles op zijn eind liep, gingen alle kinderen terug naar binnen. Ze mochten eindelijk het poeder uit hun tas halen. Op dit moment had iedereen gewacht! We gingen samen naar buiten en daar begonnen de kinderen het poeder in het rond te gooien. De poeders kwamen voor in verschillende kleuren. Het was eigenlijk heel mooi om alle kinderen te zien gooien naar elkaar. Wij waren wel het doelwit, want de andere juffen namen niet deel aan het poedergevecht.

Het was heel fijn om dit mee te maken. Officieel gezien mag het poedergevecht pas starten vanaf 23 maart (zie uitleg feest bovenaan). Dit kwam omdat er op dinsdagavond 22 maart een ‘holiverbranding’ plaatsvond in Domburg. Dit is een verbranding van het kwade. Daarna kunnen de mensen aan het feest beginnen. Het feest bestaat uit dans, zang, eten, strooien met gekleurd poeder, parfum en water.

Misschien hieronder nog wat uitleg bij de verbranding.

“Er was eens een heel slimme jongen die vaak over God vertelde. Niet iedereen vond dit even fijn. Een heks, Holika, nam hem mee naar een verbranding. De heks en de jongen stonden samen op de brandstapel. De heks droeg daarbij een speciale sjaal. Deze sjaal kon haar redden van het vuur. Blijkbaar zou de sjaal verwisseld zijn, waardoor de jongen niet verbrand werd en de heks wel. De heks werd gedood en verloor haar strijd. Ze zeggen dat het jongentje levend uit de brandstapel gekomen is door de hulp van God.” (ICOM: 3.1. Internationaal oriënteren)

Oudercontact. 

 Op dinsdag 22 maart 2016 was er oudercontact. De kinderen krijgen een lettercode mee per vak. Hieronder zijn de codes geordend van slecht naar goed. Dit wordt ook zo gecommuniceerd naar de ouders toe.

•           onvoldoende = ON
•           matig = M
•           voldoende = V
•           goed = G

Alle activiteiten die in de week gegeven werden, kregen een lettercode. De vakken waarop de kinderen getoetst werden, vind je hieronder.

•           taal
•           beweging
•          gedrag
•           voorbereidend schrijven
•          lezen
•          oriëntatie op jezelf
•          bewegingsverhaal
•          halfvrij spel
•          werken
•          …

Ouders krijgen geen tijdstip voor het oudercontact. Veel ouders stonden al aan de deur te wachten om 08u. Alle ouders mochten binnenkomen en ik deelde de schriften van de kinderen uit. Ik gaf de plak- en tekenschriften, maar ook de werkblaadjes en het boek ‘spelen met klanken’. Vooraf konden de ouders alle documenten inkijken en daarna mochten ze tot bij de juf gaan voor een bespreking en het rapport.

Het is opvallend dat vooral de onvoldoendes van het kind besproken werden. De juf zei bijna over elk kind dat hij/zij koppig is en niet luistert. Het was erg om de reactie te zien bij de ouders en te weten hoe ze ermee zullen omgaan. Sommige ouders gingen hun kind een tik (hier is dit hard slaan) geven. De kinderen krijgen hier nog lijfstraffen voor een slecht rapport. Ik mag dit niet veralgemenen, maar zag toch bij de meeste ouders dezelfde reactie. Ik was enorm geschrokken en wist niet hoe ik hierop kon reageren. Het liet mijn juf koud en ze ging gewoon verder met de bespreking. Daarna vertelde de juf me dat het hier normaal is dat de kinderen af en toe een tik krijgen.

Het wachten duurde bij sommige ouders te lang en er ontstond een conflict. Ik mocht de rapporten van de kinderen met goede quoteringen zomaar meegeven met de ouders. Het was zielig om het gezicht van de ouders te zien wanneer ik hen geen rapport kon overhandigen. Ik mocht van de hoofdkleuterleidster het rapport van een kleuter bespreken met zijn vader. Het kind is minder goed op deze school door een motorische beperking. Ik voelde mij er even niet goed bij en wist niet hoe ik dit aan de man moest brengen. Ik merkte al snel dat de papa heel lief was en dat hij begreep dat de school te moeilijk is voor zijn kind. Hij wist dit zelf ook, maar de procedures om een kind in het buitengewoon onderwijs een kans te geven zijn, slepen enorm lang aan. Ik vertelde hem dat ik na de vakantie samen met het kind zou oefenen. De papa had heel veel respect voor het geduld dat ik heb met zijn kind. Hij zei dat hij zelf soms zijn geduld wel eens verliest.

Ik kan besluiten dat het oudercontact niet goed georganiseerd was, maar het was wel eens een goede belevenis. (ICOM: 2.9. Multiperspectiviteit, 4.1. Zelfstandigheid, 4.4. Openheid en 4.8. Emotionele stabiliteit)